درج و الحاق اسناد

گاهی اوقات لازم است چندین سند را در یک سند ترکیب کنید. می توانید این کار را به صورت دستی انجام دهید یا می توانید از ویژگی درج یا ضمیمه Aspose.Words استفاده کنید.

عملیات درج به شما امکان می دهد محتوای اسناد ایجاد شده قبلی را در اسناد جدید یا موجود درج کنید.

به نوبه خود، ویژگی الحاق به شما امکان می دهد یک سند را فقط در انتهای یک سند دیگر اضافه کنید.

این مقاله نحوه درج یا الحاق یک سند به سند دیگر را به روش‌های مختلف توضیح می‌دهد و ویژگی‌های رایجی را که می‌توانید هنگام درج یا الحاق اسناد اعمال کنید، توضیح می‌دهد.

درج یک سند

همانطور که در بالا ذکر شد، در Aspose.Words یک سند به صورت درختی از گره ها نمایش داده می شود و عملیات درج یک سند در سند دیگر، کپی کردن گره ها از درخت سند اول به دومین درخت است.

شما می توانید اسناد را در مکان های مختلف به روش های مختلف وارد کنید. به عنوان مثال، می توانید یک سند را از طریق عملیات جایگزینی، یک فیلد ادغام در طول عملیات ادغام یا از طریق یک نشانک وارد کنید.

همچنین می‌توانید از روش insert_document یا insert_document_inline، که شبیه درج یک سند در Microsoft Word است، استفاده کنید تا یک سند کامل را در موقعیت مکان‌نمای فعلی بدون وارد کردن قبلی وارد کنید.

مثال کد زیر نحوه درج یک سند با استفاده از روش درج_سند را نشان می دهد:

مثال کد زیر نحوه درج یک سند با استفاده از روش insert_document_inline را نشان می دهد:

بخش‌های فرعی زیر گزینه‌هایی را توضیح می‌دهند که طی آن می‌توانید یک سند را در سند دیگر وارد کنید.

درج یک سند در نشانک

می توانید یک فایل متنی را در یک سند وارد کنید و آن را درست بعد از نشانکی که در سند تعریف کرده اید وارد کنید. برای انجام این کار، یک پاراگراف نشانه گذاری شده ایجاد کنید که می خواهید سند در آن درج شود.

مثال کد نویسی زیر نحوه درج محتوای یک سند را در یک نشانک در سند دیگر نشان می دهد:

ضمیمه یک سند

ممکن است یک مورد استفاده داشته باشید که در آن باید صفحات اضافی را از یک سند تا انتهای یک سند موجود اضافه کنید. برای این کار، فقط باید روش append_document را فراخوانی کنید تا یک سند به انتهای سند دیگر اضافه شود.

مثال کد زیر نحوه الحاق یک سند را به انتهای یک سند دیگر نشان می دهد:

وارد کردن و درج گره ها به صورت دستی

Aspose.Words به شما امکان می دهد اسناد را به طور خودکار بدون نیاز به وارد کردن قبلی وارد و اضافه کنید. با این حال، اگر نیاز دارید که گره خاصی از سند خود را وارد یا اضافه کنید، مانند یک بخش یا یک پاراگراف، ابتدا باید این گره را به صورت دستی وارد کنید.

هنگامی که نیاز دارید یک بخش یا پاراگراف را به قسمت دیگر اضافه یا اضافه کنید، اساساً باید گره های درخت گره سند اول را با استفاده از روش import_node به دومی وارد کنید. پس از وارد کردن گره های خود، باید از روش insert_after/insert_before برای درج یک گره جدید بعد از/قبل از گره مرجع استفاده کنید. این به شما این امکان را می دهد که فرآیند درج را با وارد کردن گره ها از یک سند و درج آن در موقعیت های داده شده سفارشی کنید.

همچنین می توانید از روش append_child برای اضافه کردن یک گره مشخص شده جدید به انتهای لیست گره های فرزند استفاده کنید، به عنوان مثال، اگر می خواهید محتوا را به جای در سطح بخش، در سطح پاراگراف اضافه کنید.

مثال کد زیر نحوه وارد کردن دستی گره ها و درج آنها را بعد از یک گره خاص با استفاده از روش insert_after نشان می دهد:

محتوا بخش به بخش به سند مقصد وارد می شود، به این معنی که تنظیمات، مانند تنظیم صفحه و سرصفحه ها یا پاورقی ها، در حین واردات حفظ می شوند. توجه به این نکته نیز مفید است که می‌توانید تنظیمات قالب‌بندی را زمانی که سندی را وارد یا اضافه می‌کنید تعریف کنید تا مشخص کنید که چگونه دو سند به یکدیگر متصل می‌شوند.

ویژگی های رایج برای درج و پیوست اسناد

هر دو روش insert_document و append_document ImportFormatMode و ImportFormatOptions را به عنوان پارامترهای ورودی می پذیرند. ImportFormatMode به شما امکان می دهد با انتخاب حالت های قالب بندی مختلف مانند USE_DESTINATION_STYLES، KEEP_SOURCE_FORMATTING و KEEP_DIFFERENT_STYLES، نحوه ادغام قالب بندی سند را هنگام وارد کردن محتوا از یک سند به سند دیگر کنترل کنید. ImportFormatOptions به شما امکان می دهد گزینه های مختلف واردات مانند ignore_header_footer، ignore_text_boxes، keep_source_numbering، merge_pasted_lists و smart_style_behavior را انتخاب کنید.

Aspose.Words به شما این امکان را می دهد که با استفاده از Section و PageSetup، تجسم یک سند به دست آمده را هنگامی که دو سند در یک عملیات درج یا ضمیمه با هم اضافه می شوند، تنظیم کنید. ویژگی page_setup شامل تمام ویژگی های یک بخش مانند section_start، restart_page_numbering، page_starting_number، orientation و غیره است. رایج ترین مورد استفاده، تنظیم ویژگی section_start برای تعیین اینکه آیا محتوای اضافه شده در همان صفحه ظاهر می شود یا به صفحه جدید تقسیم می شود، تنظیم می شود.

مثال کد زیر نشان می دهد که چگونه می توان یک سند را به سند دیگر اضافه کرد و در عین حال از تقسیم محتوا در دو صفحه جلوگیری کرد: