کار با ماسک‌ها در Aspose.PSD برای پایتون
بررسی کلی
بررسی کلی
در فایل‌های PSD ۳ نوع ماسک وجود دارد:
1. ماسک‌های چسباندن (Clipping Masks)
2. ماسک‌های راستر (Raster Masks)
3. ماسک‌های برداری (Vector Masks)
در این مقاله به همه‌ی این سه نوع ماسک پرداخته می‌شود.
ماسک‌های چسباندن (Clipping Masks)
ماسک‌های چسباندن ویژگی قدرتمندی در طراحی گرافیکی و نرم‌افزارهای ویرایش تصویر هستند. آنها به شما امکان می‌دهند تا دیدپذیری یک لایه را بر اساس شکل و محتوای یک لایه دیگر کنترل کنید. به عبارت دیگر، یک ماسک چسباندن دیدپذیری یک لایه را به شکل یک لایه دیگر زیر آن محدود می‌کند.
برای ایجاد یک ماسک چسباندن، ابتدا به دو لایه نیاز دارید: لایه پایه و لایه‌ای که می‌خواهید برش دهید. لایه پایه شکل یا منطقه‌ای که قابل مشاهده خواهد بود را تعریف می‌کند، در حالی که لایه‌ای که می‌خواهید برش دهید حاوی محتوایی است که به شکل لایه پایه برخورد خواهد کرد.
زمانی که یک ماسک چسباندن اعمال می‌شود، محتوای لایه برش داده شده فقط در داخل مرزهای لایه پایه دیده می‌شود. هر محتوایی خارج از مرزهای لایه پایه مخفی یا برش داده خواهد شد.
ماسک‌های چسباندن مخصوصاً زمانی مفید هستند که می‌خواهید یک تأثیر، مانند یک تکسچر یا الگو، را به یک ناحیه خاص از یک تصویر یا آثار هنری اعمال کنید. با استفاده از ماسک چسباندن، می‌توانید تأثیر را به ناحیه مورد نظر محدود کنید بدون این که بر بقیه تصویر تأثیر بگذارید.
لطفاً نمونه را در انتهای صفحه بررسی کنید.
ماسک‌های راستر (Raster Masks)
ماسک‌های راستر در فایل‌های PSD برای کنترل دیدپذیری ناحیه‌های خاص درون یک لایه استفاده می‌شوند. بر خلاف ماسک‌های برداری که از اشکال ریاضی برای تعریف ناحیه‌های مخفی استفاده می‌کنند، ماسک‌های راستر از اطلاعات مبتنی بر پیکسل برای تعیین اینکه کدام بخش‌های یک لایه قابل مشاهده یا مخفی هستند، استفاده می‌کنند.
یک ماسک راستر از یک تصویر خاکستری تشکیل شده است که بر روی یک لایه اعمال می‌شود. نواحی سفید ماسک بخش‌های قابل مشاهده را نمایان می‌کنند، در حالی که نواحی سیاه بخش‌های مخفی را نمایان می‌کنند. سایه‌های خاکستری در بین می‌توانند برای ایجاد شفافیت جزئی یا ناحیه‌های نیمه قابل مشاهده استفاده شوند.
لطفاً نمونه را در انتهای صفحه بررسی کنید.
ماسک‌های برداری (Vector Masks)
ماسک‌های برداری در فایل‌های PSD ابزاری چندکاربره هستند که برای تعریف دیدپذیری ناحیه‌های خاص درون یک لایه بر اساس اشکال ریاضی استفاده می‌شوند. بر خلاف ماسک‌های راستر که از اطلاعات مبتنی بر پیکسل استفاده می‌کنند، ماسک‌های برداری از مسیر‌ها و منحنی‌ها برای ایجاد نواحی مخفی انعکاسی و مقیاس‌پذیر استفاده می‌کنند.
یک ماسک برداری اصولاً یک مسیری است که بر روی یک لایه اعمال می‌شود. شکل مسیر تعیین‌کننده بخش‌های قابل مشاهده و بخش‌های مخفی لایه است. با تغییر نقاط کنترل و منحنی‌های مسیر، می‌توانید نواحی دقیق و پیچیده‌ای را مخفی کنید.
لطفاً صفحه ماسک‌های برداری را بررسی کنید تا اطلاعاتی درباره‌ی اینکه چگونه ماسک‌های برداری با استفاده از منابع اضافی اضافه می‌شوند، بدست آورید.